We hebben een vreemde week achter de rug, met de gebeurtenissen in de Verenigde Staten. In deze podcast staan we daarbij stil, terwijl er ook ruimte is voor gebed en mooie muziek van Lana del Rey en Matthijn Buwalda.
Je kunt de podcast ook luisteren via Anchor.fm of Spotify.
Lana del rey – Hope is a dangerous thing for a woman like me to have, but I have it
I was reading Slim Aarons and I got to thinking that I thought
Maybe I’d get less stressed if I was tested less like
All of these debutantes
Smiling for miles in pink dresses and high heels on white yachts
But I’m not
Baby, I’m not
No, I’m not
That, I’m not
I’ve been tearing around in my fucking nightgown
24/7 Sylvia Plath
Writing in blood on the walls
‘Cause the ink in my pen don’t work in my notepad
Don’t ask if I’m happy, you know that I’m not
But, at best, I can say I’m not sad
‘Cause hope is a dangerous thing for a woman like me to have
Hope is a dangerous thing for a woman like me to have
I had fifteen-year dances
Church basement romances, yeah, I’ve cried
Spilling my guts with the Bowery Bums
Is the only love I’ve ever known
Except for the stage, which I also call home, when I’m not
Servin’ up God in a burnt coffee pot for the triad
Hello, it’s the most famous woman you know on the iPad
Calling from beyond the grave, I just wanna say, “Hi, Dad”
I’ve been tearing up town in my fucking white gown
Like a goddamn near sociopath
Shaking my ass is the only thing that’s
Got this black narcissist off my back
She couldn’t care less, and I never cared more
So there’s no more to say about that
Except hope is a dangerous thing for a woman like me to have
Hope is a dangerous thing for a woman with my past
There’s a new revolution, a loud evolution that I saw
Born of confusion and quiet collusion of which mostly I’ve known
A modern day woman with a weak constitution, ‘cause I’ve got
Monsters still under my bed that I could never fight off
A gatekeeper carelessly dropping the keys on my nights off
I’ve been tearing around in my fucking nightgown
24/7 Sylvia Plath
Writing in blood on your walls
‘Cause the ink in my pen don’t look good in my pad
They write that I’m happy, they know that I’m not
But, at best, you can see I’m not sad
But hope is a dangerous thing for a woman like me to have
Hope is a dangerous thing for a woman like me to have
Hope is a dangerous thing for a woman like me to have
But I have it
Yeah, I have it
Yeah, I have it
I have
Mooi Jan, dank je wel. Dat geeft hoop!
Hoop ik durf dat niet
Ben bang dat mijn hoop vastloopt hoop mijn verjaardag vieren 28 maart vergeet het maar
Wanneer is iedereen ingeent
Ik probeer vandaag te leven
Ik kijk naar de mensen om me heen kringen onder hun ogen witte gezichten
Mijn dochter vertelde dat ze zo heerlijk in het zonnetje had gezeten genoten van de zon op haar gezicht
Laat ik genieten van wat de dag brengt jouw podcast de warmte van de zon,het is goed dat er hoop is ik moet het accepteren zoals het is HOOP is er
Ja dit keer heb ik de behoefte te reageren op de podcast die inspireert. Ja eigenlijk precies wat hoop kan doen. Mooi dat lied hotel de hoop, heel actueel. Dan denk ik tegelijk ook aan dat protestlied van Boudewijn de Groot 40 jaar terug. Welterusten minister president ..slaap zacht. Nee, de waarheid in pacht heb ik zeker niet(gelukkig maar) wel de hoop in pacht maar niet in eigendom. Het komt zoals het komt. Het gebeuren in de VS van de bestorming van het Capitool en de aanzetters er toe vooral de christenen onder hen raken mij zeer. Ik hoop dat ze langzamerhand tot het inzicht komen dat je: De Amerikaanse droom en het koninkrijk god s op aarde niet met elkaar moeten gaan verwarren. Ik duidt dan op de eindtijdsbewegingen in die kringen (met zeer grote aanhang tot in Europa aan toe) dat Trump is opgenomen in Gods plan om de volkeren samen te brengen in Israel scheiding van de bokken en de schapen etc. Hoop als tweede of derde kans daar kan ik mij het best in vinden. Bedanky voor de podcast
Wat mij het meest is bijgebleven van de inauguratie was de jonge A,anda Gorman. 22 jaar oud, de jongste dichteres ooit, die mocht spreken tijdens de inauguratie.
Met haar boodschap van hoop en eenheid maakte ze grote indruk.
De eerste zin van het gedicht:
“De heuvel die wij beklimm”en” kwam tot stand door een bizarre gebeurtenis.
Toen het Capitool 2 weken geleden werd bestormd, was zij (Gorman) nog volop aan net badenken over het gedicht dat zij zou voordragen aar na de bestorming wist zij wat haar boodschap moest zijn.
“we gaan iet terug naar wat rr was, maar bewegen vooruit naar wat er gaat zijn. Een land dat gekneusd is maar ‘e’en welwillend, maar moedig, woest en vrij
Over de zangeres LN Del Ray
Hope is a dangerous thing, hier heb ik over na zitten denken en nu begrijp ik wat zij daarmee bedoelde.
Ik ging er vanuit dat “hoop” altijd een positieve lading had maar nu jij het toch over de bokken en de schapen had, kom ik tot de conclusie dat Lana op het verkeerde paard heeft gewed en dat de hoop op geluk daardoor ook is vervlogen.
Sorrie voor de typefouten
Door de presentatie in deze podcast denk ik aan de kracht om. Helder te kunnen en leren kijken naar mezelf en naar mijn medemens en naar de geschiedenis in onze wereld .
Ik weet dat zoveel mensen voor mij zijn geweest die gewaakt en gestreden hebben zodat ik nu kan geven en nemen .Daarom kan ik nu genieten van de mooie momenten in het leven .en voelen dat er uitzicht is .
Ik denk ook aan de dierbaren voor wie het leven tussen de mensen te zwaar was.Mijn eerste gedachte is de druk van het presteren en het missen van liefde voor hunzelf