In deze podcast ga ik in gesprek met Miriam Weekers. Mirjam is een oud-collega van mij. Ze woont inmiddels alweer jaren in Suriname en is voor een groot deel in Nederland opgegroeid. Samen gaan we in gesprek over racisme en discriminatie. Zij beschrijft haar gevoel bij het tegenover elkaar komen staan van mensen, terwijl zij graag verbinding zoekt. Dat bracht Mirjam in eerste instantie in de war. Die verwarring leidt tot een interessante analyse én roep om het zoeken van verbinding.
Luister via Spotify of AnchorFM, of hier:
Bob Marley – Redemption Song
Old pirates, yes, they rob I
Sold I to the merchant ships
Minutes after they took I
From the bottomless pits
But my hand was made strong
By the hand of the Almighty
We forward in this generation
Triumphantly
Won’t you help to sing
These songs of freedom?
‘Cause all I ever have
Redemption songs
Redemption songs
Emancipate yourself from mental slavery
None but our self can free our minds
Have no fear for atomic energy
‘Cause none of them can stop the time
How long shall they kill our prophets
While we stand aside and look?
Some say it’s just a part of it
We’ve got to fulfill di book
Won’t you help to sing
These songs of freedom?
‘Cause all I ever had
Redemption songs
Redemption songs
Redemption songs
Emancipate yourselves from mental slavery
None but ourselves can free our mind
Oh, have no fear for atomic energy
‘Cause none of them can stop the time
How long shall dey kill our prophets
While we stand aside and look?
Some say it’s just a part of it
We’ve got to fulfill di book
Won’t you help to sing
These songs of freedom?
‘Cause all I ever had
Redemption songs
All I ever had
Redemption songs
These songs of freedom
Songs of freedom
Alicia Keys – Underdog
Ooh, ooh, ooh
He was nameless, he was homeless
She asked him his name and told him what hers was
He gave her a story ‘bout a life
With a glint in his eye and a corner of a smile
One conversation, a simple moment
The things that change us if we notice
When we look up, sometimes
But I was built to break the mold
The only dream that I’ve been chasing is my own
Single mothers waiting on a check to come
Young teachers, student doctors
Sons on the frontline knowing they don’t get to run
This goes out to the underdog
Keep on keeping at what you love
You’ll find that someday soon enough
You will rise up, rise up, yeah
Ooh, ooh, ooh
Talking to the driver ‘bout his wife and his children
On the run from a country where they put you in prison
For being a woman and speaking your mind
She looked in his eyes in the mirror and he smiled
One conversation, a single moment
When we look up, sometimes
But I was built to break the mold
The only dream that I’ve been chasing is my own
Single mothers waiting on a check to come
Young teachers, student doctors
Sons on the frontline knowing they don’t get to run
This goes out to the underdog
Keep on keeping at what you love
You’ll find that someday soon enough
You will rise up, rise up, yeah
Ooh, ooh, ooh
You gonna rise up, ay
Single mothers waiting on a check to come
Young teachers, student doctors
Sons on the frontline knowing they don’t get to run
This goes out to the underdog
Keep on keeping at what you love
You’ll find that someday soon enough
You will rise up, rise up, yeah
Mirjam analyseert de discussie uitstekend. Er wordt vaak zo polariserend gesproken. Het gaat erom belangstelling voor elkaar te tonen en met elkaar in gesprek te gaan. Het probleem is alleen wel, dat je elkaar dan ergens tegen moet komen en dat gebeurt vaak niet.
Uitspraken van Mirjam zouden vaker gehoord moeten worden.
Ze is zo eerlijk, houdt zichzelf en anderen een spiegel voor.
Mooi verhaal van verbinding Miriam, met het prachtige Redemption Song van Bob Marley. ‘We fluiten allemaal, maar allemaal anders’ doet me ook denken aan het beroemde gedicht van Dobru: wan bon, someni wiwiri wan bon (één boom, zoveel bladeren, één boom), bv te vinden op https://99577.activeboard.com/t9333444/wan-bonen-boom-rdobru/
Het gesprek tussen Jan Berkvens en mijn persoon was plezierig en met veel aandacht voor het gevoel.
Gelukkig dat het het voor mij ook duidelijk is nu ik er achteraf naar luister.
Ik hoor hoe belangrijk wij het onderwerp vinden Er is afstemming .Rust om het verhaal te vertellen.
Mijn wens is dat mensen die de tijd nemen om ernaar te luisteren, ervan genieten en wat gezegd wordt kunnen gebruiken in hun dagelijkse leven
Beste Jan,
Wil je Miriam Weekers bedanken voor het bijna tastbare interview. Heel hoopvol, om over racisme met elkaar in gesprek te kunnen gaan. te luisteren en nog eens te luisteren
Dank aan Mirjam Weekers voor haar zuivere verwoording van het probleem racisme nu in de multiculturele samenleving eindelijk onder woorden gebracht.
Ik was 24 jaar toen ik ging werken in Washington D.C in het University Hospital.
In Nederland was vlak na WWII een kamp met Molukkers : de eerste bruine mensen die ik ooit zag : uit de verte. Zij zaten niet op onze school.
In Washington werkte op mijn afdeling zwarte jongens die de patienten haalden ,tilden , in de rolstoel zetten etc. Als gelijke ging ik met hen om en dat vonden anderen ”vreemd”. Zo kwam ik in aanraking met racisme.
Mijn zwarte collega mocht mijn flatgebouw niet in omdat zij zwart was. Discussie met de zwarte portier was niet mogelijk.
Op Tv is de serie “”Why we hate” : pijnlijk om te horen dat discriminatie overal bij alle mensen op kan komen , welke kleur je ook hebt. Voorbeelden uit de gevangenis !
Ik vind het is een schokkende documentaire, goed onderbouwd. Hoe racistisch ben ik zelf ? Nadenken hierover.